Nire osasunak nabari du ez naizela goi-mendietarako jaio, baina pentsa baino errazago gurutzatu dut (ia) hainbeste astetan irudikatutako mendiko ibilbidea.
Zein pertsonala den, hala ere, edertasunaren pertzepzioa. Toki askotara iristen naizenean, ez dut inondik ere aurkitzen iragartzen zidaten paradisua. Esfortzuz bidaiatzeak filtroak gehitzen dizkie betaurrekoei.
Imilchiletik aurrera, berriz, aho bete hortz. Mendi arrez inguratutako bailara berde pila elkarren segidan, adobezko herrixkak…
Bidea ondo portatzen denean, ordea, inoiz beste inork jartzen dizkizu aldapak. Hotel baten esperientzia txarra izan nuen, atseden hartu beharrean bertako jabeari mesede bat egiten pasa bainuen arratsalde osoa eta berak eskertxarrez jokatu. Edonon gertatuko zitzaidan, beraz ez dit bidaia ilunduko.
Bailara garaienak bukatutakoan, portu erraz bat, aspaldiko lehenbiziko turistak, aldapa behera galanta eta…
… haizea.
Basamortutik bueltaka hasi baino lehen katarroa ondo sendatzea erabaki nuen, beraz aterpe baten daramatzat egun batzuk, jan, lo eta alboka doinu bereberretara doitzen. Bikaina Ossesen sistema, ea bideoren bat grabatzen dugun.
Muxu handi bana!