Agur Portugal eta kaixo Warmshowers

Errepidean ziklobidaiari gutxi aurkitu ditut hilabete ta pikuan. Orain espezie maitagarri honen beste ikuspegi bat ezagutu dut. Bi bikotek haien etxeak ireki dizkidate, atseden hartu, bapo jan eta esperientziak elkartrukatzeko. Bizikletaz bidaiatu ez duenari kosta egiten zaio sinestea, baina hala da.

Javi eta Desy, sarearen aztiak eta sekulako pertsonak. Ez daukat Lucile eta Alejandroren argazkirik, baina miresgarria da haiek ere Ferian daramaten lana. Besarkada handi bana!

Gehiagok horrela jokatuko bagenu ederki hobetuko litzateke mundua. Nik neuk argi daukat hurrengo bizileku finkoa ziklobidaiarientzat irekita egongo dela.

Gainerakoan, hanketan jadanik inolako arazorik gabe. Portugalen behera lursail guztiak itxita zeudela ikusita, ibilbidea laburtu eta Badajozetik Algeciraserantza jotzea erabaki nuen.

Portugaleko azkenengo kanpaldia primerakoa izan zen. Vila Fernandoko albufeira.

Huelva eta Cadiz utziko ditut ikusi gabe ta Badajozen behera hasi naiz Saharako beroetarako entrenatzen. Agian ez da erabakirik onena baina baten bat hartu behar.

Lagun berriak egin eta aurrera

Behartutako atsedenak izan du ordaina eta berrekin diot bideari. Egun zoragarria, haizea gora behera. Paisaia zabalak, lainoak, mahasti mugagabeak, haizea behatzetan (txankletekin pedaleatzea oso gustagarria da)…

Eta bi egunetan akanpatzeko tokiak bermatuta. Hemengo lursail guztiak hesiz josita daudela kontutan hartuta ezin da gehiago eskatu. Izan ere, gaur errepide ertzean entsaiatu behar izan dut, ikuspegi ederrarekin gutxienez.

Beste hesi batzuk itsusiak baina praktikoak dira. Irudian, zakarbiltze eolikorako prototipo bat. Tamalez ez da inor plastikoak jasotzera etorri.
Honetatik pasa zaitezke, txandaka bada ere. Estremoz.

Bidalketa hau baliatuko dut azkenengo lagun berriei konpainia eskertzeko. Batzuk urrunekoak eta besteak uste baino hurbilagokoak.

Marco, Lisboarako bidean. Bi egunetan egin genuen topo. Aupa zu!
Elios, Kubatar gazte azkarra. Biontzat asteak ziren gazteleraz egin gabe.
Valentziar familia jatorra eta alaia, hiru egunez auzokide. Barkatuko al didate gazteen aurpegiak ez agertzeagatik, haien eskubideekin zorrotza izateagatik da.
Auzokide izan dudan beste familia, santutxuarra. Ze txikia den Bilbo! Kitarrajolea ta guzti daukatenez, bueltan saiotxoren bat egin behar dugu. Ondo pasa!